Φτάσαμε, για άλλη μια φορά στη ζωή μας, στην γιορταστική περίοδο του 15Aυγούστου. Η Παναγία Μητέρα του Χριστού, μας περιμένει στο τέλος αυτών των ημερών για να μας βεβαιώσει ότι αυτή που γέννησε το Θεό ως άνθρωπο, βίωσε το θάνατό της ως κοίμηση. Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Την Μαρία από τη
Ναζαρέτ διάλεξε ο Θεός ως συνεργάτιδα στο σχέδιό του να σώσει τον κόσμο από τη φθορά. Όταν γέννησε το Χριστό, η παρθενία της διατηρήθηκε αλώβητη. Όταν πέθανε, το σώμα της δεν γνώρισε σήψη και διάλυση αλλά αστραπιαία πέρασε στην ποιότητα που θα έχουν τα σώματά μας μετά την ανάστασή μας.
Κοινώνησε πρώτη το Θεό, όταν τον πήρε ολόκληρο μέσα της και τον κυοφόρησε. Γνώρισε πρώτη την ανάσταση και την "άλλη βιοτή", όταν μεταφέρθηκε σωματικά στον μετά την Δευτέρα Παρουσία αιώνα. Εκείνη η γυναίκα απετέλεσε τη γέφυρα που κατέβασε τον Θεό, ως άνθρωπο, στη γη. Έγινε σκάλα που ανεβάζει τον άνθρωπο στον ουρανό. Ένωσε τα χωρισμένα. Μόνοιασε τα εχθρικά. Αγκάλιασε τα υλικά, τα πνευματικά, τα ανθρώπινα, τα αγγελικά, τα επίγεια, τα επουράνια.
Υπήρξαν στην ανθρώπινη ιστορία, άνθρωποι επιφανείς που προσέφεραν πολλά καλά και θετικά στην ανθρωπότητα. Υπήρξαν στην ανθρώπινη ιστορία, άνθρωποι ευλαβείς που ευαρέστησαν το Θεό με τη ζωή τους και τις πράξεις τους. Όμως μόνο η Θεοτόκος Παρθένος Μαρία συνεργάστηκε με το Θεό, υπακούοντάς τον, ώστε να απαλλαγεί ο κόσμος από το φόβο του Θεού κι από τον τρόμο του θανάτου. Γι' αυτό η προσφορά της είναι μοναδική, ανεπανάληπτη και λυτρωτική για το ανθρώπινο γένος.
Από σήμερα, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, απευθυνόμαστε στην καταπληκτική εκείνη γυναίκα, όπως απευθυνόμαστε στη μάννα μας. Με τους δυό Παρακλητικούς Κανόνες, μιλάμε στη βασίλισσα των ουρανών, απλά και τρυφερά, ταπεινά και ειλικρινά, για να τις πούμε όσα μέσα μας ακόμα δεν έχουν τακτοποιηθεί και δεν έχουν βρει την απάντηση τους. Δεν χρειάζεται να της ζητήσουμε τίποτα, ξέρει τι να μας δώσει. Δεν χρειάζεται να της εξηγήσουμε κάτι, τα γνωρίζει όλα. Ζητάμε να μας δώσει όσα μας συμφέρουν, όσα θα μας φέρουν κοντύτερα στο Υιό της και Θεό μας. Τίποτε λιγώτερο και τίποτε περισσότερο.
Όμως, οι Παρακλήσεις μας αυτές αποβλέπουν στο να οικοδομήσουμε μια σχέση μαζί της. Να κατανόησουμε το μέγεθος της αγάπης της και το μεγαλείο του ενδιαφέροντός της για μας. Να αξιοποιήσουμε τη θέση της, αφού κατέχει "τα δευτερεία της Τριάδος". Να γαληνέψουμε κάτω από το στοργικό της βλέμμα και να αντιληφθούμε την υιοθεσία του Θεού Πατέρα μας, που μας κατέστησε παιδιά του.
Γι’ αυτό σας εύχομαι να χαρείτε αυτές τις ημέρες. Μην χάσετε αυτές τις δυνατές Ακολουθίες των Παρακλήσεων. Η 15η Αυγούστου ας είναι η κορύφωση μιας όμορφης πορείας προς το Χριστό, στη διαδρομή της οποίας, η Παναγία θα μας κρατάει από το χέρι. Η νηστεία, η εξομολόγηση, η συγχώρεση, η καταλλαγή, η ταπείνωση, η αγάπη, ας γεμίσουν τις ψυχές μας αυτές τις ημέρες με τη χάρη της Παρθένου Μαρίας.
Η 15η Αυγόυστου λέγεται στην Πατρίδα μας "το Πάσχα του καλοκαιριού". Έτσι είναι. Είναι πέρασμα από το φόβο στη χαρά. Πέρασμα από τη φθορά στην αφθαρσία, πέρασμα από το θάνατο στη ζωή. Κι όλα αυτά, με την Θεοτόκο Μαρία δίπλα μας.
Σας εύχομαι καλό Δεκαπενταύγουστο, αγαπητοί μου και η η Παναγία μας να σκεπάζει τις ζωές σας, τις οικογένειές σας, την τοπική μας Εκκλησία, την Επαρχία μας και ολόκληρη την Πατρίδα μας.
Ευχέτης προς Κύριον για όλους σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου